Γνώση και Ψυχραιμία στην Ιστορία

Η φιλόλογος κ. Ιωάννα Αγγελή δίνει στο ιστολόγιο τις τελευταίες οδηγίες για την αυριανή εξέταση στο μάθημα της Ιστορίας της Θεωρητικής κατεύθυνσης. Το μάθημα της Ιστορίας Κατεύθυνσης ως καθαρά θεωρητικό μάθημα, απαιτεί συγκροτημένη και αδιάλειπτη μελέτη σε όλη τη διάρκεια του σχολικού έτους, ώστε να αποφεύγονται οι γνωστικές ελλείψεις. Ακολουθούν κάποιες οδηγίες που βοηθούν στην ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του μαθήματος στις παραμονές της εξέτασης με στόχο την αγωνιστική ετοιμότητα των υποψηφίων. Όλα όσα ακολουθούν είναι γενικές οδηγίες και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκλαμβάνεται οτιδήποτε ως «SOS».
• Να διαβαστούν οι τίτλοι των ενοτήτων και να συνδεθούν με το περιεχόμενό τους.
• Να οργανωθούν τα γεγονότα κάθε κεφαλαίου στη σκέψη του μαθητή με χρονολογική ακολουθία, ώστε να είναι σε θέση να ανταποκριθεί με επιτυχία σε ερώτηση που αφορά ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (π.χ. ποιες ήταν οι ενέργειες των Μεγάλων Δυνάμεων στο Κρητικό Ζήτημα μετά την επανάσταση του Θερίσου έως την ίδρυση της «Προσωρινής Κυβέρνησης της Κρήτης»).
• Να δοθεί βαρύτητα στις ενέργειες των ιστορικών προσώπων που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο συγκεκριμένο γνωστικό υλικό (π.χ. οι ενέργειες Βενιζέλου για το Κρητικό Ζήτημα ως πρωθυπουργός της Ελλάδας ή η στάση της ελληνικής κυβέρνησης του Βενιζέλου στα αιτήματα των Ποντίων, η σύγκρουση Βενιζέλου – Πρίγκιπα Γεωργίου στην εξέγερση του Θερίσου, οι ενέργειες μητροπολίτη Χρύσανθου, μητροπολίτη Γερμανού Καραβαγγέλη, στάση Μεγάλων Δυνάμεων στο Κρητικό ζήτημα, στη δημιουργία ποντιακής Δημοκρατίας).
• Συνήθως οι όροι που δίνονται με πλάγια γραμματοσειρά ζητούνται ως ορισμοί (π.χ. αρχή της δεδηλωμένης, ραλλικό κόμμα, «Ανώτατην Διεύθυνσιν Περιθάλψεως», «Ανόρθωση», «Οργανισμός», «Γραφεία Ανταλλαγής Πληθυσμών», «Ταμείο Περιθάλψεως Προσφύγων», «Εκλεκτικοί»).
• Συνθήκες – συμφωνίες, τελεσίγραφα (Συνθήκη Λονδίνου 30 Μαΐου 1913, Συμφωνία Μουρνιών, Τελεσίγραφο 2 Ιουλίου 1905), Συνέδρια, Συντάγματα είναι αυξημένης βαρύτητας.
• Οι επιλογείς των θεμάτων συχνά δείχνουν προτίμηση σε μικρές ενότητες που αποτελούν αυτοτελείς ερωτήσεις (π.χ. τα αριστερά κόμματα, Πληθυσμός/ Εθνολογική σύσταση, Πολιτισμός, «Εργατικό Κίνημα», «Από τη συνθήκη των Σεβρών έως την ήττα στη Μ. Ασία», Παλιννόστηση, «Περίθαλψη», «Η αντίδραση του πρίγκιπα», Ενότητες 5, 8, του Κρητικού Ζητήματος).
• Οι εκφωνήσεις των ερωτήσεων συχνά παραπέμπουν σε διατύπωση του βιβλίου.
• Η συνήθης έκταση των στοιχείων που ζητούνται από το βιβλίο δεν υπερβαίνει, τόσο στις ερωτήσεις ανάπτυξης όσο και στα παραθέματα, τις δύο παραγράφους.
• Η καλύτερη επιλογή είναι η ακριβής. Ωστόσο, αν ο μαθητής αμφιταλαντεύεται, καλύτερα να παρουσιάσει επιπλέον στοιχεία παρά ελλείψεις.
• Η επεξεργασία των παραθεμάτων (πηγών) που δίνονται θα πρέπει να είναι λεπτομερής και εξαντλητική και συνδεδεμένη με το γνωστικό υλικό του βιβλίου.
• Καλό θα ήταν να μην αποκλείονται θέματα που «έπεσαν» τις προηγούμενες χρονιές.
• Ο καλύτερος σύμβουλος είναι η ψυχραιμία ώστε να αξιοποιηθούν αποδοτικότερα οι γνώσεις του μαθητή.